Aktualności

Zatrudniona w oparciu o umowę o pracę mama, która nadal karmi dziecko piersią po powrocie do pracy, posiada specjalne uprawnienia. Jednym z nich są przerwy na karmienie.

Kodeks Pracy wyraźnie wskazuje, iż karmiąca piersią pracownica, która pracuje 8 godzin dziennie, ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw, zaś w przypadku, gdy pracownica karmi więcej niż jedno dziecko, czas każdej z przerw wydłuża się do 45 minut. Natomiast w sytuacji, gdy czas pracy jest krótszy niż 6 godzin, lecz dłuższy niż 4 godziny, pracującej mamie przysługuje jedna przerwa na karmienie. Przerwy te wliczane są do czasu pracy. Sytuacja wygląda zgoła odmiennie w przypadku, gdy pracownica pracuje mniej niż 4 godziny dziennie – wówczas przerwa na karmienie nie przysługuje.

Słowo przerwa sugerować mogłoby, iż jest to czas wolny pomiędzy czasem pracy. Jednakże to od pracownicy zależy, kiedy taka przerwa zostanie wykorzystana. Oznacza to, że przerwa ta może zostać wykorzystana przed rozpoczęciem pracy, wówczas pracownica ma prawo przyjść odpowiednio przy jednym dziecku pół godziny, przy dwóch (lub więcej) dzieciach 45 min później do pracy. Przerwa ta może zostać wykorzystana również na koniec czasu pracy, a zatem pracownica ma prawo opuścić miejsce pracy stosunkowo wcześniej.

Pracownica zatrudniona na 8 godzin, może wystąpić do pracodawcy z wnioskiem o połączenie obu przerw na karmienie w jedną.

Należy pamiętać, że udzielenie przerw na karmienie następuje wyłącznie na wniosek pracownicy, a pracodawca jest związany wnioskiem pracownicy w tym zakresie. Niewyrażenie przez pracodawcę zgody na przerwę na karmienie może narazić go na odpowiedzialność za wykroczenie przeciw prawom pracowników. Wówczas pracownica ma prawo wniesienia skargi na pracodawcę która winna być skierowana do właściwego okręgowego inspektoratu pracy.

Warto także wskazać, iż pracownica nie ma obowiązku udokumentowania faktu karmienia piersią. Państwowa Inspekcja Pracy stoi na stanowisku, iż pracodawca nie ma podstaw by domagać się od pracownicy dokumentów w tym zakresie, a wystarczające jest oświadczenie pracownicy.

Co przy tym ciekawe, Kodeks pracy nie wprowadza maksymalnego wieku dziecka, do jakiego pracownica ma prawo korzystać z przerw na karmienie. Niemniej jednak w tym zakresie planowane są prace ustawodawcy, celem dookreślenia maksymalnego wieku.

Każdy przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) zobowiązany jest do uzupełnienia numeru PESEL w rejestrze. Termin na wykonanie tego obowiązku mija już za dwa dni, tj. 19 maja 2018 r.! W przeciwnym wypadku, przedsiębiorca zostanie wykreślony z ewidencji…
Zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz niektórych innych ustaw stanowi, że:
1. W przypadku, gdy wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej nie zawiera numeru PESEL, z wyjątkiem wpisów dotyczących przedsiębiorców, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, przedsiębiorca uzupełnia wpis o tę daną w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Po upływie terminu określonego w ust. 1 do Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej wykreśla przedsiębiorcę, którego wpis nie zawiera numeru PESEL.
3. Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej przekazuje drogą elektroniczną niezwłocznie, nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu wykreślenia przedsiębiorcy z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, informację o dokonaniu wykreślenia, o którym mowa w ust. 2, do Centralnego Rejestru Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników, Głównego Urzędu Statystycznego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz do organów, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1.

Co to oznacza w praktyce? Nic innego jak to, że prowadzący działalność, który nie podał urzędnikom swojego numeru PESEL i nie zrobi tego do końca tygodnia – kolokwialnie mówiąc – straci firmę. Wskazany wyżej 2-letni termin upływa już 19 maja!!!

Począwszy od 2001 r. przy wpisach do CEIDG podaje się numer PESEL, zatem osoby prowadzące działalność krócej niż 17 lat mogą być raczej spokojne o swój „byt” w ewidencji. Natomiast osoby, które zarejestrowały firmę przed rokiem 2001, koniecznie muszą sprawdzić dane znajdujące się w dotyczącym ich wpisie! Czy numer PESEL znajduje się w CEIDG nie sprawdzimy w ogólnodostępnych bazach – w tym celu musimy skontaktować się np. z Urzędem Miasta, Urzędem Skarbowym lub skorzystać z ePUAP.

Jakie konsekwencje może spowodować wykreślenie z CEIDG? Przede wszystkim prowadzenie firmy bez rejestracji może narazić na nawet kilkutysięczne grzywny, ponadto przedsiębiorca m.in. straci tytuł do ubezpieczeń społecznych, a Urząd Skarbowy będzie mógł wszcząć postępowanie wobec takiej osoby.

Dlatego też warto się zainteresować swoimi danymi w CEIDG póki jest na to czas!

Już od 25 maja 2018 r. zacznie obowiązywać unijne Ogólne Rozporządzenie o Ochronie Danych Osobowych (RODO), które zastąpi przepisy dotychczasowej polskiej ustawy o ochronie danych osobowych. Nowe regulacje będą dotyczyły każdego podmiotu, który przetwarza dane osobowe w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Obejmą zatem swoim zasięgiem nie tylko międzynarodowe korporacje, ale również jednoosobowe działalności gospodarcze. Czasu na podjęcie odpowiednich działań pozostało niewiele, a brak wprowadzenia zmian grozi nałożeniem na przedsiębiorcę dotkliwych sankcji, w tym kar sięgających nawet do 20 milionów euro lub do wysokości 4 % całkowitego rocznego obrotu.

Czym jest RODO?

RODO to skrócona nazwa Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE. Celem rozporządzenia jest ujednolicenie i wzmocnienie ochrony danych osobowych obywateli w Unii Europejskiej. RODO wprowadza szereg zmian w zakresie ochrony danych osobowych oraz nakłada nowe obowiązki na administratorów danych osobowych.

Kogo obowiązuje?

Nowe przepisy obejmują wszystkie podmioty, które gromadzą i wykorzystują dane dotyczące osób fizycznych. Niezależnie zatem od wielkości przedsiębiorstwa czy zakresu jego działalności, każdy, kto przetwarza dane osobowe, ma obowiązek stosować się do regulacji RODO.

Jakie zmiany wprowadza?

Do najważniejszych zmian wprowadzonych przez RODO należą:

Wysokie kary finansowe za nieprzestrzeganie zasad wynikających z przepisów rozporządzenia, sięgające do 20 milionów euro, a w przypadku przedsiębiorstwa – w wysokości do 4 % jego całkowitego rocznego światowego obrotu z poprzedniego roku obrotowego (przy czym zawsze zastosowanie ma kwota wyższa);
Obowiązek wyznaczenia w przedsiębiorstwie Inspektora Ochrony Danych Osobowych;
Obowiązek zgłaszania naruszeń przez administratorów danych w ciągu 72 godzin od momentu zdarzenia do właściwego organu nadzoru;
Konieczność prowadzenia rejestrów przetwarzania danych;
Wprowadzenie nowych uprawnień dla osób, których dane dotyczą, w tym między innymi „prawo do bycia zapomnianym” umożliwiające usunięcie wszelkich danych osobowych na życzenie danej osoby;
Rozszerzony obowiązek informacyjny osób, których dane dotyczą o przetwarzaniu ich danych osobowych przez administratora danych;
Wdrożenie niezbędnych procedur zapewniających bezpieczeństwo przetwarzania danych osobowych;
W jaki sposób należy wdrożyć przepisy RODO?

Najważniejsze czynności, jakie należy podjąć celem skutecznego wdrożenia RODO to:

– Dokonanie inwentaryzacji i weryfikacji obowiązujących procesów przetwarzania danych osobowych;
– Analiza ryzyka związanego z przetwarzaniem danych osobowych;
– Analiza konieczności powołania inspektora ochrony danych;
– Dostosowanie obowiązujących procesów przetwarzania danych osobowych do wymogów RODO, w tym przygotowanie i opracowanie stosownych procedur oraz dokumentacji w zakresie ochrony danych osobowych.

Szanowni Państwo!

W związku ze zbliżającym się wejściem w życie nowych zasad ochrony danych osobowych oferujemy Państwu pomoc i wsparcie w procesie dostosowania Państwa przedsiębiorstwa do nowych regulacji prawnych.

Oferujemy Państwu pomoc w następujących obszarach:

– Przeprowadzenie Audytu Wewnętrznego pod kątem zgodności z wymogami nowego systemu ochrony danych osobowych, obejmującego analizę obowiązujących w przedsiębiorstwie procedur, praktyk i środków w zakresie przetwarzania danych oraz istniejącej dokumentacji;
– Opracowanie dokumentacji dotyczącej ochrony danych osobowych, w tym dostosowanie istniejących dokumentów do obowiązujących regulacji oraz sporządzenie wzorów nowych, obligatoryjnych dokumentów;
– Przeprowadzenie szkolenia dla pracowników i współpracowników Państwa firmy w zakresie ochrony danych osobowych, obowiązujących zasad oraz regulacji prawnych;
– Opracowanie polityki bezpieczeństwa i wykonanie analizy ryzyka.

Zapraszamy do współpracy

---

Alimenty na rzecz małżonka

---

Oczywistym jest, że w sprawie rozwodowej Sąd ustala wysokość obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka. Co jednak z małżonkiem, którego sytuacja finansowa ulega znacznemu pogorszeniu w wyniku rozwodu i nie jest on w stanie samodzielnie zaspakajać własnych potrzeb życiowych?

Sytuacje takie nie należą przecież do rzadkich.. Wielokrotnie zdarza się, że przez cały okres trwania związku małżeńskiego jedynie mężczyzna pracuje i zarabia, kobieta zaś zajmuje się domem i dziećmi – co oczywiście również stanowi ciężką (o ile nie cięższą) pracę, która jednakże nie dostarcza środków do życia. Można wyobrazić sobie również sytuację, kiedy rodzina mieszkała w domu należącym tylko do jednego małżonka (np. nabytym w wyniku darowizny czy spadku albo nabyty jeszcze przed zawarciem małżeństwa), a wyniku rozstania jeden z małżonków zmuszony jest się wyprowadzić i wynająć mieszkanie, co wiąże się z bardzo dużymi kosztami miesięcznymi. A co z małżonkiem, który z powodu ciężkiej choroby nie jest w stanie podjąć pracy i samodzielnie się utrzymać?

Co w takiej sytuacji? Czy taki małżonek może domagać się od drugiego małżonka alimentów?

W pierwszej kolejności trzeba zaznaczyć, że kwestia alimentów na rzecz małżonka jest ściśle związana z rozstrzygnięciem o winie za rozpad pożycia małżeńskiego. Związek małżeński może zostać rozwiązany przez rozwód:

1. bez orzekania o winie;
2. z winy obojga małżonków;
3. z wyłącznej winy jednego małżonka.

Kwestia zasądzenia alimentów na rzecz małżonka kształtuje się odmiennie w zależności od zapadłego rozstrzygnięcia o winie.

W pierwszym przypadku, gdy małżeństwo zostało rozwiązane bez orzekania o winie, małżonek może domagać się alimentów jedynie w sytuacji, gdy pozostaje w niedostatku. Stan niedostatku oznacza,  że osoba, bez swojej winy – np. z powodu choroby – nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić swoich podstawowych potrzeb życiowych. Rozwód „za porozumieniem stron” jako jedyny wprowadza ograniczenie czasowe obowiązku alimentacyjnego względem drugiego małżonka. Alimenty będą wówczas płacone do 5 lat od uprawomocnienia się wyroku rozwodowego, a tylko w wyjątkowych przypadkach ten obowiązek może zostać wydłużony.

Natomiast gdy rozwiązując małżeństwo Sąd orzeka o winie za rozpad pożycia, obowiązek alimentacyjny względem drugiego małżonka jest nieograniczony czasowo, czyli – innymi słowy – może funkcjonować dożywotnio.

Gdy oboje małżonków zostało uznanych za współwinnych rozpadowi małżeństwa, alimenty mogą zostać zasądzone wyłącznie na rzecz małżonka pozostającego w niedostatku (pojęcie zostało wytłumaczone wyżej).

Uzyskanie alimentów jest z kolei znacznie łatwiejsze w przypadku orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy jednego z małżonków. Wówczas małżonek niewinny nie musi pozostawać w niedostatku, a wystarczy jedynie wykazanie, że w wyniku rozpadu małżeństwa jego sytuacja materialna uległa znacznemu pogorszeniu.

Należy pamiętać, że uregulowanie obowiązku alimentacyjnego między małżonkami przez Sąd następuje wyłącznie na wniosek tego małżonka, Sąd nie orzeka w tym zakresie z urzędu. Stan niedostatku lub istotne pogorszenie sytuacji materialnej muszą zostać odpowiednio udowodnione, zaś wysokość alimentów uzależniona jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego (rozwód bez orzekania o winie oraz z winy obopólnej) bądź zakresu pogorszenia sytuacji materialnej (rozwód z wyłącznej winy jednego małżonka).

Alimenty na rzecz małżonka mogą zostać ustalone zarówno w wyroku rozwodowym, jak i w późniejszym czasie w osobnym postępowaniu. W każdym przypadku obowiązek alimentacyjny wygasa w razie zawarcie nowego związku małżeńskiego przez małżonka uprawnionego. W razie zmiany okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego, można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego alimentów poprzez jego uchylenie, obniżenie, a także podwyższenie.

---

adw. Katarzyna Bogacka

W dniu 28.09.2017 r. o godz. 16 w Strzeleckim Ośrodku Kultury (Plac Żeromskiego 7) odbędą się bezpłatne warsztaty z mediacji, które będę miała przyjemność współprowadzić.

Ostatnio coraz więcej mówi się o mediacji, o jej zaletach i korzyściach płynących z jej stosowania. Ale czym tak na prawdę jest mediacja? Kiedy i w jakim celu się ją stosuje? Co mogę uzyskać mediując? Jak rozpocząć mediacje? Po co mediować, czy nie lepiej załatwiać sprawy w sądzie?

Odpowiedzi na te wszystkie pytania postaramy się udzielić w trakcie warsztatów. Będziemy starać się zachęcić Państwa do korzystania z tej alternatywnej formy rozwiązywania problemów, bez konieczności mozolnej, stresującej i często bardzo długiej walki w sądzie.

Serdecznie zapraszam do wzięcia udziału w warsztatach – przyjdź i poczuj siłę tkwiącą w dialogu!

Oprócz bezcennej wiedzy, każdy z uczestników otrzyma zaświadczenie o udziale w warsztatach.

Do zobaczenia w czwartek!